Tak oto doszliśmy do końca Września ze Star Trekiem.

Podczas tego miesiąca chciałam Wam pokazać różne oblicza Star Treka i jego wpływ na kulturę… ale też wyrazić swoje własne doświadczenia z serią. Faktem jest, że o Star Treku, jego licznych odsłonach, jego mniej lub bardziej poważnych konceptach oraz inspiracji, którą niesie kolejnym pokoleniom ludzi, można mówić w nieskończoność. Prawdopodobnie też czeka nas jeszcze wiele dekad, kiedy fenomen Star Treka będzie trwać nadal.

Wrzesień ze Star Trekiem zaczęliśmy pewną szczególną składanką. Specjalnie na zakończenie tego wydarzenia postanowiłam pozostawić Was z filmikiem z finału Star Trek: Enterprise. Swego czasu wydawało się, że będzie to scena, na której Star Trek jako franczyza się skończy, ale los chciał inaczej.

Tak więc przedstawiam Wam zakończenie odcinka These Are The Voyages, w którym trzech kapitanów Enterprise – Jean-Luc Picard, James T. Kirk i Jonathan Archer – wygłasza znaną wszystkim Trekkiem mowę:

Star Trek pełen jest różnych ciekawych kultur – może nawet opartych trochę na ziemskich kulturach, ale jednak mających swoje własne unikalne elementy – własną religię, filozofię, rytuały, opowieści, historię…

I cóż, jedną z najbardziej popularnych ras w Star Treku są Klingoni, którzy zaczynali w Oryginalnej Serii jako przeciwnicy Federacji, ale wraz z nastaniem Następnego Pokolenia zyskali nieco niuansu za sprawą odcinków poświęconych komandorowi Worfowi. W rzeczy samej, kultura klingońska w ujęciu Worfa – kultura, w której ceni się honor i odwagę w boju – była tak fascynująca, że trudno się było w niej nie zakochać.

Nic więc dziwnego, że kiedy na potrzeby startrekowych filmów został rozwinięty język klingoński, znaleźli się ludzie, którzy zapragnęli się go nauczyć. Jednak zasługi języka klingońskiego dla popkultury wykraczają poza fandom Star Treka. Bo to właśnie dzięki niemu w ogóle pewne produkcje filmowe i telewizyjne podejmują wysiłek tworzenia fikcyjnym rasom oddzielnych języków.

Czytaj dalej “Wrzesień ze Star Trekiem – Język klingoński i jego znaczenie dla popkultury” →