Ten odcinek jest pod wieloma względami podobny do Lancelota i Ginewry – i tu, i tu mamy Gwen, która zostaje pojmana przez ludzi Cenreda, spotyka w niewoli jednego z przyszłych Rycerzy Okrągłego Stołu, a Artur i Merlin wyruszają na ratunek. W pewien sposób Zamek Fyrien przypomina też Chwilę Prawdy, z tej prostej przyczyny, że w pewnym momencie czwórka głównych bohaterów – Merlin, Artur, Gwen i Morgana – wyruszają pomóc członkowi rodziny jednego z nich.
Z tym, że zasadnicza różnica między poprzednimi odcinkami a Zamkiem Fyrien jest taka, że wtedy jeszcze Morgana była po stronie dobra, a teraz tylko dobrą udaje, a tak naprawdę cała eskapada jest częścią jej planu, aby pozbyć się konkurenta do tronu.
Opis Fabuły:
Gwen zostaje porwana z własnego domu i zabrana do opuszczonego zamku Fyrien, gdzie osiadł Cenred. Tak się składa, że król wrogiego królestwa przetrzymuje w swoim lochu zaginionego brata Ginewry, Elyana, i każe służce zwabić do siebie Artura, bo inaczej Elyan zginie. Po powrocie Gwen do Camelotu Merlinowi udaje się wyciągnąć z niej, co się stało. Artur postanawia wyruszyć wraz z Gwen i Merlinem do zamku Fyrien, aby odbić Elyana, ale w ostatniej chwili do drużyny dołącza się Morgana.
Co Z Tego Pamiętam:
Głównie Elyana i to, że stosunki między nim a Gwen wydawały się dość napięte, chociaż służka niewątpliwie chciała go uratować. Myślałam jednak, że w tym odcinku Elyan ma za złe Gwen, że została w Camelocie, pomimo tego, co stało się z ich ojcem, ale pewnie coś takiego będzie potem.
Zapomniałam jednak, że w tym odcinku jest scena, jak Merlin i Morgana zostają w lesie sam na sam i Morgana wypomina mu swoje otrucie, kiedy Merlin chce przemówić do jej sumienia.
Wnioski Ogólne:
Kiedy w późniejszych odcinkach Elyan stał się Rycerzem Okrągłego Stołu, myślałam, że jest on postacią nieopartą na legendach arturiańskich (tak jak Gajusz, Cenred czy sir Leon). Niedawno jednak odkryłam, że był wśród rycerzy króla Artura niejaki sir Elyan Biały (znany też jako Helen le Blanc), syn sir Borsa i córki króla Brandegorisa, Claire. Sir Bors złożył śluby czystości, ale został przez Claire uwiedziony za pomocą magicznego pierścienia. Po latach Elyan zostaje Rycerzem Okrągłego Stołu i nawet pomaga Lancelotowi (swojemu kuzynowi) uratować Ginewrę przed stosem, kiedy jej niewierność wyszła na jaw. Ponieważ matka Claire była córką władcy Świętego Cesarstwa Rzymskiego, sam Elyan w niektórych wersjach legend sam został w końcu cesarzem.
Tak więc tak jak w przypadku większości postaci opartych o legendy arturiańskie w tym serialu oryginalne powiązania rodzinne nie zostały zachowane. Zamiast tego Elyan jest tutaj synem kowala, a z wielu rozmów Ginewry z bratem i Arturem dowiadujemy się, że „podąża tam, gdzie zawiedzie go serce” i często wpada w kłopoty. W zasadzie Gwen od razu spodziewa się, że jej brat trafił do niewoli u Cenreda, bo zrobił coś nieodpowiedzialnego lub nielegalnego. Później, kiedy ona, Merlin, Artur i Morgana zostają pojmani, rodzeństwo przeprowadza rozmowę od serca, w której okazuje się, że Elyan przez cztery lata nie dawał znaku życia, nawet po śmierci Toma.
Tak jak Lancelot i Gwaine przed nim, tak i Elyan został zaprezentowany jako człowiek błąkający się po świecie; uratował Artura podczas walki, ale pod koniec odcinka nie został rycerzem. W przeciwieństwie jednak do tych dwóch, nie zaprzyjaźnił się z Merlinem (jeszcze) i nie został wygnany – zamiast tego, tuż po powrocie do Camelotu otworzył kuźnię ojca i znalazł sobie dom.
To też trzeci odcinek – po dwuczęściowych Łzach Uthera Pendragona – w którym pojawia się król Cenred i mamy okazję przyjrzeć mu się lepiej. On i Morgause mają kilka scen razem i pierwotnie wydaje się, że Cenred chce zabić Artura, aby osłabić Camelot. Później jednak mówi do Morgause, że ma władzę i fortunę, i że robi to wszystko, aby sprawić Morgause przyjemność. Już wcześniej dało się wyczuć, że coś go łączy z czarodziejką, ale teraz jest to bardziej zasygnalizowane. Jednocześnie widać też, że Morgause nie podziela jego uczuć i dla niej to tylko interesy.
(W tym odcinku Cenred daje się poznać jako całkiem niezły manipulator, który gra przed jeńcami okrutnego, aby nie zdradzić, że Morgana jest z nim w zmowie.)
Do pewnego stopnia mamy tu pewien kontrast między dwiema parami braci i sióstr. Gwen – pomimo tego, że Elyan przysporzył jej wielu smutków i ciągle pakuje się w kłopoty – chce mu pomóc za wszelką cenę. Tymczasem Morgana udaje przed swoim bratem – Arturem – że jej zależy, ale tak naprawdę ona, Morgause i Cenred – znając słabość księcia do Ginewry – zamierzają wpędzić go w pułapkę w opuszczonym zamku Fyrien, a potem zabić, aby Uther wyznaczył Morganę na swoją następczynię. Jeszcze jeden sezon temu Morgana uratowałaby Elyana z przyjaźni dla Gwen, tak jak w Chwili Prawdy pomogła ludziom z Ealdoru z powodu Merlina… ale teraz chce tylko zemsty i władzy, tak więc pełni rolę podwójnego agenta.
W pewnym momencie Merlin mówi jej: „Dlaczego to robisz? Nie zdradza się przyjaciół.”, na co ona odpowiada: „Nie, ich się truje.” Z jednej strony można to odczytać w taki sposób, że jak Merlin śmie ją pouczać o przyjaźni, kiedy on sam wbił jej nóż w plecy; a z drugiej strony w taki sposób, że zdrada Merlina ostatecznie utwardziła serce Morgany i sprawiła, że widziała wrogów nie tylko w nim i w Utherze, lecz także w Arturze i Gwen. Po raz kolejny dochodzimy do wniosku, że Morgana nie jest już tą samą kobietą, co kiedyś. Do pewnego stopnia jest to zrozumiałe przez jej dotychczasowe doświadczenia, kiedy była okłamywana i żyła w ciągłym strachu, a kto wie, co jej nagadała Morgause przez ten rok nieobecności w Camelocie.
Tak czy inaczej Morgana gra tutaj zatroskaną przyjaciółkę i tylko Merlin wie, że nie można jej ufać. Udaje mu się sprawić, że Morgana spada z konia i skręca sobie kostkę, ale nie jest w stanie sprawić, aby nie poznała ich planu i nie przekazała go dalej – Artur mówi jej, Gwen i Merlinowi, że pod zamkiem Fyrien zostały wybudowane tunele, z których teraz oni skorzystają, a Morgana potem informuje o tym siostrę, chociaż sama nie wie, gdzie te tunele tak dokładnie są. Pod koniec odcinka, kiedy cała czwórka, wraz z Elyanem, wraca do Camelotu, Artur wygłasza stwierdzenie, że jego królestwo stoi na czymś, czego Cenred nie potrafi pojąć – na lojalności i zaufaniu. Merlin widocznie czuje się nieswojo, słysząc to.
W następnym odcinku powróci Gwaine, a Morgana będzie nadal knuć.